Hoe aaibaar is een kat?

Als je kijkt naar het soorteigen gedrag van de kat, dan is het geen natuurlijk gedrag om geaaid te worden of te aaien. Katten die een sociale groep vormen wrijven hun lichamen langs elkaar en likken elkaar. Beide handelingen zijn erop gericht een groepsgeur te creëren en in stand te houden. Waarbij het elkaar likken vaak een wederzijdse handeling is die bij katten voorkomt die naast elkaar liggen, in rust zijn. Daarnaast kan het ook als verzoening worden ingezet bij katten van dezelfde sociale groep na een onenigheid.

Evenmin tillen katten elkaar op, uitgezonderd moederpoes die haar kittens terug brengt naar het nest.

Dat is dus heel ander gedrag dan het knuffelen en aaien wat wij mensen doen!

Aaibaarheidsfactor

De ene kat heeft een hogere aaibaarheidsfactor dan de andere. Behalve de mate van socialisatie op mensen en menselijke gewoontes, heeft dit ook met overerving te maken.

Daarnaast heeft de ene kat van nature een hogere tolerantie om geaaid te worden dan de andere.

Zo zal een kitten dat tijdens de eerste socialisatiefase voldoende positieve ervaringen heeft opgedaan met menselijke aanrakingen, in zijn latere leven waarschijnlijk aaibaarder zijn dan een kitten dat dit niet geleerd heeft.

Is er nu niets meer te beginnen met een kitten dat dit niet geleerd heeft? Nee, dat is niet met zekerheid te zeggen. Het kitten kan zeker nog wel leren, alleen zal het minder makkelijk gaan, omdat op latere leeftijd het kitten minder openstaat voor nieuwe ervaringen en er, in het meest ongunstige geval, al sprake is van ontstane angst voor menselijke aanrakingen. Dit geldt natuurlijk ook voor de oudere kat.

Wat u kunt doen

Allereerst laat u de mate van contact van de kat uitgaan. Als de kat naar u toekomt, mogelijk zelfs met haar kopje langs uw benen strijkt of bij u in de buurt komt liggen, zijn dat goede momenten om haar met toenaderingen van u vertrouwd te maken. Afhankelijk van de mate van socialisatie van de kat, van het feit of ze getraumatiseerd is of niet, kunt u haar met een stokje met veertjes aan het uiteinde, van een afstandje dus, aaien. Veel katten zijn dol op veertjes en een aanraking daarmee, vinden ze erg fijn. U kunt hiervoor ook borstels om verwarmingen schoon te maken, gebruiken.

Voor de kat die met meppen reageert op naar haar toe bewegende armen, kunt u hengelspeeltjes inzetten. Een verlengstuk van uw arm en een prooi voor de kat om in te grijpen.



In beide gevallen laat u regelmatig iets lekkers uit uw hand vallen om haar een positieve associatie te laten opdoen met handen, waardoor zij aaibaarder zal worden.

Aai-tips

Katten die tot dezelfde sociale groep behoren, steken de neusjes naar elkaar uit en besnuffelen elkaar. Deze neusje-neusje begroeting kunt u vertalen naar een rustig uitgestoken vinger naar het neusje van uw kat. Zo kan zij eerst ruiken of het vertrouwd is, haar kopje erlangs wrijven, en dan pas gaat u aaien.



Voorkeursplekken voor aaien zijn het kopje: kinnetje, oortjes en vervolgens naarmate de kat meer bekend is met aaien en met u, langs de flanken, over het ruggetje. De buik is erg kwetsbaar en daarom niet aan te raden om te aaien. Zeker niet bij een onbekende kat die op haar ruggetje ligt. Bedenk dan even dat zij al haar wapens: tanden en nagels, paraat heeft.

Genoeg geaaid!

Ook als uw kat op schoot ligt, laat zij echt zien wanneer voor haar de aaigrens bereikt is. Zij draait haar oortjes opzij, blaast, gromt, haar staart zwiept. Dit zijn echt de tekenen om te stoppen met aaien, voor de kat is het genoeg geweest!